Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Είναι θέμα εμπιστοσύνης...

Κάθομαι και σκέφτομαι πολλές φορές πόσο εύκολο είναι να δείξουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον όταν δεν τον έχουμε καλά καλά γνωρίσει. Εδώ μπορεί να ξέρεις κάποιον χρόνια, να νομίζεις οτι είναι όλα καλά και ξαφνικά να μάθεις «οτι λέει πράγματα πίσω από την πλάτη σου», «οτι σε θάβει», «οτι μιλάει σε τρίτους για ευαίσθητα ζητήματα που του έχεις εμπιστευτεί». Οι περισσότεροι φαντάζομαι θα έχουν να πούν για κάποια τέτοια περίπτωση έστω και μια φορά στην ζωή τους. Αντιστρόφως πόσο εύκολο είναι και για τους άλλους να μας δείξουν εμπιστοσύνη οταν μας ξέρουν ελάχιστα;

Το σίγουρο είναι οτι για να αναπτυχθεί σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε φίλους, συντρόφους, συνεργάτες κλπ χρειάζεται χρόνος αλλά και βήματα καλής διάθεσης και από τις δύο πλευρές. Είναι και αυτό στα πλαίσια «δοκιμασίας» μιας σχέσης. Δεν μπορούμε να είμαστε συνεχώς επιφυλακτικοί και να σκεφτόμαστε : «τωρα να τον εμπιστευτώ;», γιατί έτσι θα είμαστε συνεχώς σε μια απόσταση, κάτι που δεν οδηγεί πουθενά.

Τι γίνεται όμως όταν ενώ θεωρούμαι αντικειμενικά έμπιστο άτομο αλλά δεν υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ εμού και ορισμένων ανθρώπων είτε στο οικείο ή είτε στο φιλικό περιβάλλον μου; Συνεχίζεις να προσπαθείς να τους πείσεις οτι πρέπει να χαίρεις της εμπιστοσύνης τους ή αφήνεις την κατάσταση ως έχει ; (Αυτό που λεμε... «δεν είναι ανάγκη να χαλάσουμε και τις καρδιές μας αφού δεν μπορώ να σας πείσω να με εμπιστεύεστε»)

4 σχόλια:

  1. Δυσκολο το θεμα της εμπιστοσυνης, ειδικα αν την εχεις πατησει και στο παρελθον....
    Νομιζω πως το μονο που χρειαζεται για να δημιουργηθει ενα τετοιο κλιμα αναμεσα σε δυο ατομα ειναι χρονος!! Και καλη διαθεση φυσικα!! Τωρα αν ο αλλος δεν καταλαβαινει και μενει κλεισμενος στο καβουκι του το μονο που μπορεις να κανεις ειναι υπομονη!!!! :-)
    Τι γλυκο ομως ειναι το συναισθημα του να ξερεις πως υπαρχει καποιος ο οποιος σε εμπιστευεται!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειναι και γλυκο συναίσθημα αλλά σου δίνει και αυτοπεποίθηση για να προχωρήσεις!

    Καλημέρα Κατερίνα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται! Μέσα από τις κάθε είδους σχέσεις κάποιος που διαθετει στοιχειώδη λογική καταλαβαίνει ποιους μπορεί να εμπιστευτεί αλλά και ποιοι τον εμπιστεύονται.
    Δεν πιστευω πως είναι πάρε δώσε η εμπιστοσύνη!
    Υπάρχουν πχ άτομα που με εμπιστεύονται (και καλά κάνουν) που όμως μπορεί εγώ να μην τα εμπιστεύομαι απόλυτα.
    Επιπλέον μπορεί να εμπιστεύομαι εγώ κάποια άτομα, που εκείνα ουδέποτε μου εκμυστηρεύτηκαν ζητήματά τους. Πολυσύνθετες οι σχέσεις και δυστυχώς χρειάζονται φοβερές ισορροπίες για να πάνε όλα καλά!
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τωρα που το σκεφτομαι, η εμπιστοσυνη κάποιες φορές μπορεί να μην είναι μόνο θέμα λογικής αλλά και ενστίκτου. Αν και γνωρίζω κάποιον ελάχιστα το ένστικτο μου να λέει οτι μπορώ να τον εμπιστευτώ.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή