Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Επίσκεψη στο Άγιο Όρος

Άργησα λίγο το ξέρω, αλλά δεν το ξέχασα. Είχα υποσχεθεί να αναφερθώ για την εμπειρία μου από την επίσκεψη στο Άγιο Όρος αλλά τα γεγονότα εκείνη την εβδομάδα με είχαν προλάβει. Βέβαια έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας από τότε και μπορεί να μην θυμάμαι αρκετές λεπτομέρειες(το Αλτσχάιμερ φταίει μην ανησυχείτε), αλλά τις γενικότερες εντυπώσεις μου μπορώ να σας τις μεταφέρω.

Αν και τις προηγούμενες χρονιές είχα απορρίψει προτάσεις που μου έγιναν για να επισκεφτώ το Α.Ο, φέτος αποφάσισα να πάω έχοντας ακούσει πολύ καλά λόγια τόσο για τα μέρη, την φιλοξενία αλλά και τον τρόπο ζωής στις μονές.

Η αναχώρηση είχε προγραμματιστεί για την Παρασκευή 30/4 ώρα 07.00 απο το Ελ. Βενιζέλος, πρώτος προορισμός η Θεσσαλονίκη αεροπορικώς, στην συνέχεια ταξί για την Ουρανούπολη και μετά το καράβι για την μονή. Ίσως ακούγονται πολλές οι ενδιάμεσες στάσεις αλλά για σκεφτείται να πηγαίναμε με ΚΤΕΛ πόσες ώρες θα κάναμε. Για την ιστορία μόνο να σημειώσω οτι ο ταξιτζής για μια απόσταση που είναι 1.5 ώρα μας πήρε 120 ευρώ (!!!), για να μην αναφέρω οτι ο άνθρωπος είχε γεμίσει το αμάξι με εικονίτσες ενώ σε όλη την διαδρομή ακούγαμε σταθμό της Εκκλησίας (και όταν δεν έπιανε το ράδιο, μας έβαλε ένα CD με έναν ιερέα απο την Κύπρο που συνομιλούσε με μαθητές σε σχολείο – αυτό ήταν αρκετά πιο ενδιαφέρον, έλεγε σημαντικά πράγματα χρησιμοποιώντας παραβολές και παραδείγματα).

Προλάβαμε την τελευταία στιγμή το καράβι, που έφευγε λίγο πριν τις 11 απο την Ουρανούπολη, έγιναν 3 ενδιάμεσες στάσεις και στην συνέχεια φτάσαμε στον προορισμό μας. Η Ι.Μ Κωνσταμονίτου βρίσκεται στην ενδοχώρα του Α.Ο, οπότε χρειάστηκε να περπατήσουμε περίπου 1 ώρα από το λιμάνι. Είναι γνωστό οτι η συγκεκριμένη μονή είναι από τις πιο φτωχές του Α.Ο οπότε και η εικόνα που είδαμε δεν μας εξέπληξε (π.χ δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ και ο χώρος διαμονής των επισκεπτών δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση). Ξεκουραστήκαμε λίγο και στην συνέχεια παρακολουθήσαμε τον εσπερινό (4-6.30). Μετά τον εσπερινό ακολούθησε δείπνο. Το τελετουργικό περιελάμβανε την ανάγνωση μιας ιστορίας σχετικά με την μονή απο εναν ιερέα ενώ όλοι οι υπόλοιποι τρώνε. Για το γεύμα να αναφέρω οτι αν και λιτό, είναι πολύ νοστιμο, φυσικά ξεχάστε το κρέας, το ψάρι ενώ και το λάδι χρησιμοποιείται ελάχιστα. Διαπίστωσα μάλιστα οτι η νηστεία που κάνουμε εμείς δεν έχει καμία σχέση με την νηστεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας (όποιος ενδιαφέρεται να την μάθει μπορώ να του την στείλω).

Μετά το τέλος της ανάγνωσης (περίπου 10 λεπτά), όλοι πρέπει να σηκωθούν και να αφήσουν το φαγητό τους (όποιος πρόλαβε πρόλαβε!). Οι πόρτες της Μονής κλείνουν στις 8 το απόγευμα, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για χαζολόγημα εκτός αυτής, παρόλαυτα καθίσαμε σε ένα μπαλκόνι στον χώρο των επισκεπτών μέχρι να νυχτώσει και να πάμε για ύπνο. Άλλωστε έχει εγερτήριο νωρίς νωρίς την επόμενη μέρα (4 το πρωί) και πρέπει να είμαστε «φρέσκοι» :P Α! Ξέχασα να αναφέρω οτι μετά το τέλος του εσπερινού γίνεται «επίδειξη» της Αγίας Τράπεζας στους επισκέπτες (λείψανα αγίων, κειμήλια της Μονής κλπ).

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε νωρίς (δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς χτυπάνε συνέχεια οι καμπάνες) για να παρακολουθήσουμε την πρωινή λειτουργία. Μετά την λειτουργία ακολούθησε μεσημεριανό γεύμα (στις 8 το πρωί), και στην συνέχεια ετοιμαστήκαμε για τον επόμενο προορισμό που ήταν η Ι.Μ Διονυσίου. Η συγκεκριμένη μονή, απο τις πιο πλούσιες του Α.Ο, είχε μια τελειώς διαφορετική εικόνα όχι μόνο ως προς τις εγκαταστάσεις της, αλλά μπορώ να πώ και ως προς τον τρόπο και την ευγένεια που μας συμπεριφέρθηκαν. Δεν θα αναφερθώ εκ νέου στο πρόγραμμα γιατί αυτό είναι σχεδόν ίδιο στις περισσότερες μονές. Την Κυριακή το πρωί ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής για να φτάσουμε το βράδυ στην Αθήνα.

Τι μου έχει μείνει απο αυτές τις 2 ημέρες;

- Η ηρεμία που συναντάς που σε βοηθάει να συγκεντρωθείς, να σκεφτείς και να τα βρείς με τον εαυτό σου.

- Μου άρεσε πολύ η διαδρομή με το καράβι, οπου περνάς από αρκετές μονές, και ιδιαίτερα μου έκανε εντύπωση η ρωσική μονη, με την μεγαλοπρέπεια και την αρχιτεκτονική της.

- Ο τρόπος ζωής των μοναχών είναι κάτι που πολύ δύσκολα κάποιος απο όλους εμάς θα μπορούσε να ακολουθήσει.

- Το να βλέπεις την δύση του ηλιου απο την Ι.Μ Διονυσίου, απίστευτη θέα.

- Όλες οι λειτουργίες που τις παρακολουθήσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή (δυστυχώς συνηθίζουμε να πηγαίνουμε στην εκκλησία και να κοιτάμε κάθε 5’ το ρολόι για να δούμε πότε τελειώνει η λειτουργία).

- Ακόμα και το φαγητό αν και λιτό μου άρεσε πολύ και έκανε να σκεφτώ αν τελικά πρέπει να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες σε αυτό το θέμα.

Γενικότερα πάντως έχω πολύ καλές εντυπώσεις από το μικρό αυτό ταξίδι μας και την διαμονή μας. Με μεγάλη ευχαρίστηση θα ξαναπήγαινα και τον επόμενο χρόνο!

Καλό απόγευμα σε όλους :-)

ΥΣ : Να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω τους συν-προσκυνητές μου Κώστα, Φίλιππο και τους 3 Γιάννηδες! Περάσαμε όλοι πολύ καλά.

7 σχόλια:

  1. Πολύ χαίρομαι που διάβασα την ανάρτησή σου!

    Η σχέση μου με την Εκκλησία είναι αρκετά δύσκολη, όμως η σχέση μου με το Θεό είναι καθαρά εσωτερική και διακρίνεται από την διαρκή αναζήτηση.

    Αρκετές φορές έχω σκεφθεί να επισκεφθώ το Α.Ο. ειδικά από τότε που το είχα κάνει τάμα, αφού πήρα το πτυχίο... Μιλάμε για 15 χρόνια πρίν...

    Ίσως κάποια στιγμή αφού γυρίσω Ελλάδα.

    Χαίρομαι που σε πέτυχα! Θα τα λέμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι σίγουρη πως ήταν μια μοναδική εμπειρία και πως περάσατε πολύ όμορφα!
    Το Άγιο Όρος είναι ενας προορισμός απαγορευμένος για εμάς και τολμώ να πω πως ζηλεύω λιγάκι.
    Πολύ θα ήθελα να δω από κοντά την ομορφία που όλοι λένε πως κρύβει, καθώς και τον τρόπο ζωής! (Ααααα και τα δελφίνια ;) )
    Οι δυνατότητες που σου δίνονται σε αυτό το μέρος θεωρώ πως είναι ανεκτίμητες!
    Να είσαι μόνος σου σε ένα τόσο ήρεμο περιβάλλον, κοντά σε ανθρώπους ταπεινούς χωρίς ίχνος έπαρσης, διατεθειμένους να σε βοηθήσουν σε ότι πρόβλημα αντιμετωπίζεις!!
    Να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου και να προσπαθήσεις να τα βρεις με τον εαυτό σου όπως είπες!
    Να έρθεις πιο κοντά στην θρησκεία (αν αυτό επιθυμείς φυσικά)!!

    Άντε και την επόμενη χρονιά εύχομαι να περάσετε ακόμα καλύτερα, και να δέιτε και άλλες μονές!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάποια στιγμή θα ήθελα και εγώ να το επισκεφθώ,για κάποιες μέρες!
    Την Καλημέρα μου!
    Καλή Βδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Venea!

    Οι περιγραφές που έχω ακούσει για το ΑΟ αγγίζουν πολλές φορές την υπερβολή!

    Είναι όμως τυχαίο που όσοι έχουν πάει λένε τα καλύτερα; Δε νομίζω.


    Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας τέτοιος τόπος ψυχικής χαλάρωσης, πνευματικής διαύγειας και ανάτασης και απόλυτης σύνδεσης με τη φύση και την προσευχή!

    Είναι λογικό γιατί στην πλούσια μονή ήταν πιο φιλόξενοι! Όταν πέφτει χρήμα, βαράνε προσοχή!

    Αν ήμουν άντρας θα πήγαινα κάθε χρόνο.

    Καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @marco : είναι πολύ καλή εμπειρία, ανεξάρτητα με το πόσο πιστεύει ο καθένας. Σε φέρνει πιο κοντά στον Θεό αλλά και στον εαυτό σου.

    Καλωσήρθες κι εσυ :-)

    @Venea: όπως το είπες κι εσύ είναι, μια μοναδική εμπειρία. Ε του χρόνου σίγουρα θα πάμε και σε διαφορετικές μονές! τωρα που έγινε η αρχή..

    Καλημέρα :-)

    @Karkinos7 : κι εγώ στο εύχομαι να το επισκεφθείς σύντομα!

    Καλή εβδομάδα!

    @Coula : λογικό είναι να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, από την στιγμή που κάποιοι μπορεί να έχουν άλλες προσδοκίες αλλά νομίζω κατά γενική ομολογία όλοι έχουν πολύ θετικές εντυπώσεις.

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν υπάρχει άνθρωπος να έχει πάει στο Αγιο Ορος και να μην έχει γυρίσει με κάτι παραπάνω.
    Ο μοναχισμός από την άλλη είναι δίκοπο μαχαίρι στην εσωτερική αναζήτηση για πάρα πολλούς λόγους.
    Και τη δική μας ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ετσι λέω κι εγω παιδιά.

    Καλό βράδυ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή