Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Ανασφάλειες...

Λοιπόν επειδή έχω ήδη καθυστερήσει θα θέσω άμεσα το πρώτο θέμα πρός συζήτηση (μπορεί να είναι και μονόλογος βέβαια αν δεν θέλει να συμμετάσχει κάποιος). Και το θέμα που μας απασχολεί σήμερα είναι η ... ανασφάλεια. Πολλοί απο εμάς φαντάζομαι έχουν αισθανθεί ανασφαλής έστω και κάποια στιγμή στην ζωή τους. Ενώ βαθιά μέσα μας ξέρουμε οτι μπορούμε να κάνουμε κάτι (π.χ να φέρουμε εις πέρας μια εργασία η οποία μας έχει ανατεθεί στην δουλειά μας), εντούτοις είμαστε διστακτικοί και στο μυαλό μας μπορεί να τριγυρίζουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις οτι τελικά ίσως δεν τα καταφέρουμε.

Τελικά όμως απο που πηγάζει η ανασφάλεια που νιώθουμε; Είναι κάτι που το έχουμε μέσα μας ή έχει άμεση σχέση και με το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε καθώς και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε;

Περιμένω με ενδιαφέρον τις απόψεις...

5 σχόλια:

  1. Νομίζω πως η ανασφάλεια, μας πάει παντα ένα βήμα πίσω και μάλιστα σε μια κοινωνία που τα πάντα τρέχουν με ιλλιγιώδη ρυθμό.
    Είναι κρίμα να αφήνουμε πράγματα επειδή μπήκαν δεύτερες ή τρίτες σκέψεις στο μυαλό μας.
    Λίγο ρίσκο κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα και μια αποτυχία δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου!
    Κάποτε θεωρούσα πως όλα πρέπει να γίνονται με σχεδιασμό και δεν έπαιρνα απόφαση να κάνω κάτι αν δεν το λογάριαζα από όλες τις πλευρές, μη τύχει και πέσω έξω, ή μην αποτύχω. Τελικά όμως η ζωή δε σε ρωτάει, απλά κυλάει και φεύγει, και μαζί της και οι ευκαιρίες.
    Κι ότι δεν αποφασίζουμε να κάνουμε, να πούμε ή να αισθανθούμε, μπορεί να φύγει ανεπιστρεπτί.
    Νομίζω πως η αποφασιστικότητα και λίγο ρίσκο μπορούν να διώξουν κάθε είδους ανασφάλεια.
    Όρμα στη ζωή κι ό,τι γίνει!

    Αυτά τα ολίγα!

    Δε νομίζω να περίμενες κάτι λιγότερο από μένα!!!

    :))

    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανασφάλεια!
    Ανασφάλεια πράξεων? Ανασφάλεια λέξεων? Ανασφάλεια συναισθημάτων??
    Σε ότι αφορά την εργασία μας και τα καθήκοντα που μας έχουν ανατεθέι ίσως να μην είναι και πολύ κακό να είμαστε λιγάκι ανασφαλείς! Με την έννοια να ξέρουμε τι μπορούμε να φέρουμε εις πέρας και να μην τα θαλασσώνουμε νομίζοντας πως μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! Η υπερβολική σιγουριά καμιά φορά δεν είναι και πολύ καλή!

    Ανασφάλεια λέξεων!
    Εδώ η ανασφάλειά μας πηγάζει μάλλον από τον φόβο του να μην εκτεθούμε! "Γιατί να πω πράγματα για τα οποία οι άλλοι μπορεί να με κρίνουν", "Μήπως αυτό που λέω δεν είναι σωστό?" "Μήπως ακούγομαι αστεία?"
    Αν σκεφτόμαστε έτσι μάλλον απευθυνόμαστε σε "λάθος" ανθρώπους! Αν μιλάμε σε άτομο που αγαπάμε και εκτιμάμε δεν φοβόμαστε για το τι θα σκεφτει!

    Ανασφάλεια συναισθημάτων!!
    χχμμ..εδώ είναι λίγο μπερδεμένα τα πράγματα. Ειδικά αν έχουμε εκφράσει τα συναισθηματά μας, έχουμε εμπιστευτεί κάποιον και έχουμε απογοητευτεί (σε όλα τα επίπεδα..φιλικό, ερωτικό, οικογενειακό...) μάλλον είναι πολύ δύσκολο να το ξανακάνουμε. Πράγμα το οποίο μάλλον είναι λάθος. Θα πρέπει πάντα να έχουμε το θάρρος να εκφράζουμε αυτά που νοιώθουμε χωρίς να φοβόμαστε να μη παρεξηγηθούμε ή να μη φανούμε "περίεργοι"! Εμείς να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας και ότι βρέξει ας κατεβάσει!!!!

    Αυτάαα!
    Νομίζω πως μπερδευτικά και πως μάλλον .....έχω βγει λιγάκι εκτός θέματος! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Τόνια : Καλωσόρισες κι εσύ και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :-)

    Επι του θέματος...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Βέβαια πολλές φορές αν και ξέρουμε τι πρέπει και μπορούμε να κάνουμε διστάζουμε την τελευταία στιγμή. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να "ορμήσουμε" στην ζωή. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε :-)

    @ Venea : Εσένα παιδί μου τι να σου πω ... μονίμως μπερδεύεσαι! :PPP Πάντως δεν έχω παράπονο το ανέλυσες το θέμα σε όλα του επίπεδα!!
    Όσο για την ανασφάλεια συναισθημάτων που ανέφερες και την δυσκολία να εκφραστείς σε άτομα τα οποία σε έχουν απογοητεύσει ήδη, εδώ
    μπαίνουν και κάποια άλλα θεματάκια όπως εμπιστοσύνη κ.α τα οποία θα αναλύσουμε σε επόμενη συζήτηση .. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή